Never Let Me Go XXIII

Hej. Ostatnio założyłam pingera. Taki miniblog na pisanie opowiadań. Jeżeli ktoś ma ochotę to zapraszam - A New Life Is Born . 

Długo ze swoim mężem to się nie nabyłam. Dwa dni po ślubie Michael zaczynał Dangerous World Tour i musiał wyjechać do Monachium. Zostałam sama z prawie czwórką dzieci. Jednak nie zachowywał się tak jak Roger, był inny. Dzwonił do mnie codziennie i pytał jak się czuję i czy wszystko jest w porządku. Jakoś dawałam sobie radę. Po koncertach na Wembley, Mike miał 4 dni przerwy do kolejnego koncertu w Cardiff. Przyleciałam do Londynu, wprowadziliśmy się do mojego domu w Surrey, nie daleko Briana i Rogera. Wtuleni w siebie siedzieliśmy na kanapie. 

- Kochanie, na pewno dobrze się czujesz ? - zapytał gładząc dłonią mój brzuszek. 

- Tak, w końcu to moje czwarte dziecko. Wyczułabym gdyby coś się działo - odpowiedziałam uśmiechając się.

- Ciekawe czy to chłopiec czy dziewczynka - powiedział patrząc na mnie. 

- Frederick Michael - odpowiedziałam uśmiechając się jeszcze bardziej. 

- Czyli będzie syn ?! - zapytał zaskoczony. 

- Tak, syn - odpowiedziałam entuzjastycznie. 

- Nie wiesz jak się cieszę - powiedział zachwycony. Zachowywał się jak dwunastolatek na koncercie The Beatles. 

- Moje marzenie o posiadaniu córki legło w gruzach - powiedziałam zasmucona.

- Jak nie to, to następne - odpowiedział wymownie mrugając rzęsami. 

- O nie. I tak już teraz wyglądam jak jakiś przerośnięty hipopotam, nie dam ci się na drugie namówić. - powiedziałam od razu. 

- Dasz, dasz. Rogerowi się dałaś namówić to i mi się dasz - odpowiedział rozpinając guzik u mojej koszuli. 

- Pfff, żebyś się nie zdziwił - powiedziałam urażona. 

- Kochanie, przecież żartuję. Jesteś piękną, seksowną kobietą - odpowiedział obejmując mnie. 

- Teraz to sobie możesz - powiedziałam wstając. 

- A ty gdzie ? - zapytał zaciekawiony. 

- Idę się poskarżyć Brianowi, że mnie już nie kochasz - odpowiedziałam zakładając kurtkę. 

- No przestań. - powiedział podchodząc do mnie. Pocałował mnie czule. 

- No masz szczęście - odpowiedziałam przytulając się do niego. 

- Więc jak czuje się mój Freddie ? - zapytał Michael siadając na kanapie i biorąc mnie na kolana. 

- Dobrze, już daje o sobie znać - odpowiedziałam przykładając jego dłoń do mojego brzuszka. - Czujesz ?

- Faktycznie - powiedział uśmiechając się. - Mój mały synek. 

- Nasz mały synek, a właściwie to mój. To ja go urodzę - odpowiedziałam patrząc na niego. 

- Nie zapominaj dzięki komu go masz - powiedział przedrzeźniając mnie. 

- Faktycznie, raz ci się coś udało - odpowiedziałam śmiejąc się.

- Coś ty powiedziała ?! - zapytał urażony. 

- No kochanie, taka prawda - odpowiedziałam. 

- Teraz się policzymy - powiedział łaskocząc mnie 

- Przestań - pisnęłam.
- A żałujesz tego co powiedziałaś ? - zapytał patrząc w moje oczy. 

- Tak, ale już przestań - odpowiedziałam przyciągając go do siebie za szyję. 

- Dobrze kotku - powiedział całując mnie namiętnie. Zadzwonił dzwonek do drzwi. 

- Otworzę - powiedziałam wstając. 

Podeszłam do drzwi. Otworzyłam je, za nimi stał Roger i Spike Edney, klawiszowiec The Cross. 

- Dzień dobry, nie przeszkadzamy ? - zapytał Roger uśmiechając się. 

- Nie, coś ty. Chodźcie - odpowiedziałam zapraszając ich do środka. 

- Widzę, że mały rośnie - zauważył Spike uśmiechając się. 

- Jak na drożdżach - odpowiedziałam odwzajemniając jego uśmiech - Siadajcie, zaraz przyniosę coś do jedzenia. 

- Przestań, nie rób sobie kłopotu - powiedział Roger. 

- Jestem w ciąży, myślę o jedzeniu 24 na dobę  - odpowiedziałam śmiejąc się.

- Nie wyglądasz - skomplementował Rog. 

- Dzięki - odpowiedziałam uśmiechając się. 

Poszłam do kuchni, po jakieś ciastka i coś do picia. Michael również przysiadł się do nas. 

- Więc w jakiej sprawie przychodzisz ? - zapytałam zaciekawiona. 

- Słuchaj, potrzebujemy chórzystki. Mamy teraz parę występów telewizyjnych i byś się przydała - odpowiedział Spike. 

- Pewnie. I tak siedzę na dupie w Montreux i nic nie robię, więc mogę wam pomóc - powiedziałam od razu. 

- Nie. Jesteś w szóstym miesiącu ciąży i powinnaś odpoczywać - odpowiedział Michael. 

- Wiem co robię. - powiedziałam patrząc na niego. 

- Chyba właśnie nie do końca - odpowiedział wstając. 

- To kiedy ? - zapytałam po chwili .

- Od 3 sierpnia do 15 sierpnia. Tylko 11 dni - odpowiedział Roger pokazując mi program występów. 

- Dobra, nie ma sprawy. - powiedziałam uśmiechając się. 

- Jak mały ? - zapytał Roger chowając dokumenty. 

- Dobrze. Czuję się dobrze i umieram z nudów w domu - odpowiedziałam biorąc łyk wody. 

- Michael jest nad opiekuńczy ? - zapytał Spike zdziwiony.

- Tak jak widzisz. Pokłócę się z nim dzisiaj, zobaczysz - odpowiedziałam po chwili wzdychając. 

- Jeżeli ma to być taki problem, to nie musisz tego robić - powiedział Roger.

- Przestań. Dam sobie radę - odpowiedziałam poważnie.

- My już nie będziemy przeszkadzać. Do zobaczenia jutro - powiedział Spike wstając. 

Odprowadziłam chłopaków do drzwi i wróciłam do salonu. Zaczęłam przeglądać teksty, których miałam się nauczyć. Michael nie odezwał się do mnie do wieczora. Wykąpałam się wieczorem i weszłam do sypialni. 

- Nie nocujesz u Rogera ? - zapytał złośliwie. 

- Nie, chyba to tutaj jest mój dom - odpowiedziałam od razu. 

- Cholera cię wie. Zgodziłaś się na występowanie z The Cross to i może do niego wrócisz - powiedział biorąc do ręki książkę.

- Jesteś po prostu chorobliwie o mnie zazdrosny. Roger i ja to już przeszłość. A to, że mnie o to po prosił to bardzo miłe z jego strony - odpowiedziałam poważnie . 

- Czy ty tego nie widzisz ? - zapytał zdziwiony. 

- Czego ? - odpowiedziałam zdziwiona.

- On próbuje nas poróżnić. Ślub, teraz te koncerty. On chce cię ode mnie odizolować  - powiedział Michael patrząc na mnie. 

- Oj uspokój się zazdrośniku. Obściskujesz się z fankami na scenie i myślisz, że nie jestem zazdrosna ?! Chyba zapomniałeś, że noszę twoje dziecko - wybuchnęłam. 

- Przecież, to część mojej kariery. - powiedział. 

- Nie, ty masz śpiewać i tańczyć, a nie podrywać jakieś laski - odpowiedziałam. 

- Przestań Sasha. Przecież wiesz, że cię kocham - powiedział przytulając mnie. 

- Nie dotykaj mnie - warknęłam . 

- Ty chyba sama nie wiesz czego chcesz - stwierdził. 

- Cholera, to ty się nie możesz zdecydować. Nie moja wina, że Roger mnie o to poprosił. Bądź co bądź to jest mój mąż, były ale jednak mąż. - odpowiedziałam patrząc na niego. 

- Ja już się nie liczę, tak ? - zapytał.

- Liczysz. Michael liczysz, ale ja też chce mieć swoje zdanie w naszym związku. Nie zabraniaj mi występowania z Rogerem i nie bądź o niego zazdrosny. - odpowiedziałam kładąc głowę na jego klatce piersiowej. 

- Już. Nie gniewam się - powiedział uśmiechając się. 

- Kocham cię, zazdrośniku. - odpowiedziałam zamykając oczy. 

- Ja ciebie też hipopotamico - powiedział śmiejąc się. 

- Idiota - warknęłam dźgając go w żebra. 

Pogłaskał mnie po włosach. Zasnęłam wtulona w niego. W sumie to może miał i rację w tym, że Roger próbuje nas poróżnić. Ale nie chciałam w to wierzyć, Rog taki nie jest. Poza tym to Spike mi to zaproponował, a to już coś znaczy. On nie dał by się wkręcić w coś takiego. Chciałam po prostu jeszcze trochę po występować za nim zrobię się tak gruba, że będę się turlać zamiast iść. 

Skład The Cross.