Living with Michael Jackson XII

Hej, długi weekend jest, komp jest więc i nowy odcineczek jest. Zapraszam do lektury. 

Po pamiętnym pocałunku z Brianem chodziłam rozanielona. Mieszkałam u rodziców, Michael w Neverland miał parę spraw do załatwienia. Siedziałam w swoim pokoju z kubkiem gorącej kawy na parapecie. Słuchałam muzyki, uwielbiałam to robić w wolnym czasie. Kiedy tylko w jakiejś piosence usłyszałam głos Briana na moje twarzy gościł uśmiech. Do pokoju wszedł Roger, zdjęłam słuchawki. 

- Młoda, co taka zadowolona ? - przysiadł obok mnie. 

- A nie wiem, tak jakoś... Mam po prostu dobry humor - posłałam mu słodki uśmiech. 

- Myślę że moja piękna córka coś ukrywa.... - przyjrzał się dokładnie. 

- Tato czy ja tak wyglądam.... - stwierdziłam wymijająco. 

- Tak, wyglądasz jak chciałabyś mi o czymś powiedzieć - ojcowski ton głosu wziął górę. 

- Może i chciałabym, ale nie powiem... - powiedziałam od razu. 

- Nina, mi możesz powiedzieć o wszystkim - spojrzał na mnie. 

- Wiem, że mogę. ALE TY NIE MUSISZ O WSZYSTKIM WIEDZIEĆ - rzuciłam w niego poduszką. 

- Młoda panno Taylor, jeszcze jeden zły ruch i cię uziemię na dwa tygodnie. - ostrzegł mnie z zabawnym wyrazem twarzy. 

- Tato mam 24 lata, w świetle prawa jestem już wszędzie pełnoletnia. A w Afryce miałabym już 5 dzieci - odpowiedziałam śmiejąc się. 

- A co do dzieci, nie uważasz kochanie że czas na wnuka ? - zapytał z uśmiechem.

- Tato, jestem modelką. Nie mogę psuć sobie figury. - odpowiedziałam wyłączając walkmana. 

- Świetnie śpiewasz, mogłabyś robić taką karierę. Mogłabyś dalej pracować w hotelu, a ja chcę wnuka - zrobił minę obrażonego dziecka. 

- Tato ty nie chcesz wnuka, ty po prostu chcesz małego dziecka. - stwierdziłam. Jego oczy aż zabłyszczały. 

- Chciałbym takiego słodkiego maluszka, żeby się uczył chodzić mówić. Kocham dzieci. - zachwycił się. 

- Powiedz o tym mamie, a nie mi ... - uśmiechnęłam się. 

- Masz rację - wstał - Beatko kochanie musimy porozmawiać - szybko opuścił mój pokój. 

Uśmiechnęłam się do siebie i oparłam się głową o ścianę dalej siedząc na parapecie. Chyba przyszedł czas, że chyba ja też chciałabym mieć maluszka. Całe życie wychowywałam się z dziećmi co sprawiło, że ja uwielbiam. To słodkie kiedy masz 16 lat, a twoja mała siostrzyczka wgramala się na twoje kolana i mówi, że kocha cię najbardziej na świecie. Moje rozmyślania przerwał telefon. 

- Cześć słoneczko, nie dzwonisz do mnie ostatnio - Michael miał w tym momencie bardzo czuły ton głosu. 

- Wiesz... Mam trochę pracy - odpowiedziałam starając się brzmieć wiarygodnie. 

- Nowe zlecenia ? - zapytał. 

- Tak, bardzo dużo... Okładki magazynów... Kalendarz... Troszkę tego jest - starałam się wymyślić coś wiarygodnego. 

- To kiedy my się w takim razie spotkamy ? - zapytał zniecierpliwiony. 

- Może w przyszłym tygodniu, ale niczego nie obiecuję... - odpowiedziałam . 

- Dobrze kochanie, będę czekał na telefon. Pa myszko, kocham cię - powiedział z tęsknotą w głosie. 

- Ja ciebie też... - z uśmiechem na twarzy rozłączyłam się. 

Oparłam się o poduszkę i przykryłam kocem. Uwielbiałam jego zapach, bo zawsze pachniał perfumami Rogera. Musiałam zasnąć, bo kiedy się obudziłam zegar wskazywał godzinę do przodu a w moim pokoju stał obiad. Usiadłam przy biurku i zaczęłam delektować się tym co ugotowała moja mama. Niestety tylko ona i ja potrafiłyśmy gotować, w sumie tata też od czasu do czasu coś upichcił... WODĘ NA HERBATĘ I TO Z WIELKĄ ŁASKĄ. Zjadłam obiad i zniosłam naczynia do kuchni. Moi rodzice właśnie wybierali się do teatru.

- No Nina więc tak, my wychodzimy do teatru, Felix siedzi u znajomych, a Rory jest u koleżanki, Rufus i Tigerlilly u Debbie. Masz dom dla siebie - Tata wyjął portfel i podał mi 50 funtów - Zamów sobie pizzę i zaproś znajomych. 

- Dobrze tato, a o której wrócicie  ? - zapytałam patrząc na banknot. 

- Koło 23, wiesz sztuka dla dorosłych - mama zaśmiała się głośno. 

- Miłej zabawy - powiedziałam biegnąc na górę. 

Wzięłam swój telefon i zadzwoniłam do Briana, ucieszył się. Po pięciu minutach od wyjścia moich rodziców staną przed drzwiami domu. Wpuściłam go i przywitałam się z nim czułym pocałunkiem. 

- Cześć kotku - powiedziałam uśmiechnięta. 

- Hej mała - wziął mnie na ręce i przytulił - Sama jesteś ? 

- No... Raczej. - uśmiechnęłam się szeroko. 

- To dobrze, bo mam film i chciałbym go z tobą obejrzeć... Poprzytulać się troszkę... - posadził mnie na kanapie i włożył kasetę do odtwarzacza. 

- Przyniosłeś Nieśmiertelnego ? - zapytałam od razu.

- Skąd wiedziałaś ? - zapytał siadając obok mnie. 

- Bo na żadnym innym filmie z tyłu okładki nie byłoby loga Queen - wtuliłam się w niego.

- Wiesz , że to najbardziej romantyczny film według mnie... - objął mnie. 

Obejrzeliśmy razem film. Nie zwróciłam uwagi na zegarek i poszłam z Brianem do mojego pokoju. Usiedliśmy na łóżku nie szczędząc sobie czułości. Brian wziął mnie na kolana i przyciągną blisko wpijając się w moje usta. Drgnęłam lekko i odwzajemniłam jego pocałunek mocno się angażując. 

- NINA DO CHOLERY CO TY WYRABIASZ ?! - głos mojego wściekłego ojca przerwał naszą romantyczną chwilę. 

- Tato... - mruknęłam.

- CO TATO? CO TATO?! CAŁOWAŁAŚ SIĘ Z BRIANEM?! CO TY UKRYWASZ DZIECKO?! - darł się na mnie. 

- Kocham go tato - odpowiedziałam przestraszona. 

- BRIAN TY PADALCU. Z MOJĄ WŁASNĄ CÓRKĄ.... - widać było że Rogera boli serce. 

- Daj spokój Rog. Przecież nic jej nie zrobię... - Brian stanął obok niego.

- Wyjdź stąd i więcej nie pokazuj mi się na oczy.... - warknął - A ty Nina, nie nazywasz się od dzisiaj moją córką. Masz się spakować i do rana wyprowadzić. 

- Ale tato ... - próbowałam go uspokoić. 

- Nie mów tak do mnie. - wyszedł z pokoju trzaskając drzwiami. 

Brian też wyszedł wyraźnie wściekły. Byłam na siebie zła, że dałam się przyłapać. Pakowałam swoje rzeczy w pośpiechu. Zeszłam na dół, spakowałam swoje rzeczy do samochodu i pojechałam do hotelu. Nie mogłam zasnąć myśląc o tym jak bardzo wściekły jest na mnie mój ojciec. Czułam się podle...