Living with Michael Jackson VIII

Hej, padam na pysk. Miałam dzisiaj dwie akademie po 45 minut każda, na której śpiewałam. Masakra. Na szczęście mamy długi weekend :3 Nie obiecuję, ale może jeszcze jeden odcinek pojawi się w poniedziałek. Miłej lektury :)

Michael i ja przystopowaliśmy z okazywaniem uczuć. Kiedy dowiedział się że Deborah jest w kolejnej ciąży, automatycznie zeszłam na drugi plan, bo najważniejsza była ONA. Zapomniał o mnie dosyć szybko po tym jak dowiedział się o dziecku. Byłam zazdrosna i to bardzo, jak mógł mi to zrobić. Siedziałam w domu z rodzicami szukając pracy. Znalazłam ogłoszenie o pracy jako fotomodelka dla czasopisma młodzieżowego. Wzięłam swój telefon i wykręciłam numer do agencji. 

- Witamy w redakcji pisma Teenage Dream. W czym mogę pomóc.? - zapytała młoda sekretarka. 

- Witam, nazywam się Nina Taylor i dzwonię w sprawie waszego ogłoszenia o pracę - odpowiedziałam powoli.

- Fotomodeling ? - zapytała dla upewnienia.

- Tak - odpowiedziałam od razu. 

- Zapraszamy dzisiaj o godzinie 16 do naszego biura na Andromeda Road. Proszę się zgłosić na recepcji. Do zobaczenia - powiedziała sekretarka.

- Dobrze, przyjdę - odpowiedziałam rozłączając się. 

Weszłam do kuchni, siedzieli w niej moi rodzice. Mama gotowała obiad, a mój tata łasił się do niej . Zaczęli się gorąco całować. 

- Ble! - powiedzieliśmy oboje z Felixem.

- Ty, a jak ty się tak z Michaelem miziałaś to coś mówiłem ? - zapytał Roger podchodząc do mnie. 

- Nie - odpowiedziałam kryjąc świeczki, które miałam w oczach. 

Wszystkie wspomnienia wróciły, wspomnienia o tym jak było nam razem dobrze. Teraz nawet nie zadzwonił i nie zapytał jak się czuję. Mało tego od pamiętnej wspólnej nocy w Paryżu ani razu już nie powiedział mi żadnego komplementu. Doszłam do wniosku, że nasze uczucie minęło jak moja fascynacja hotelarstwem. 

- Nina, co jest ? - zapytała mama.

- Michael. - mruknęłam tylko .

- Nina daj sobie siana. On już cię nie chce - powiedział Felix.

- Zamknij się ty spłodzony niewypale - odpowiedziałam po czym uderzyłam go delikatnie łokciem w brzuch.

- Powiedziała co wiedziała - warknął Felix patrząc na mnie. 

- Daj se już siana - powiedziałam - Mamo, wychodzę na rozmowę o pracę. 

- Dobrze, ubierz się ładnie i idź - odpowiedziała.

Uśmiechnęłam się do siebie. Weszłam na górę do swojego pokoju. Wyjęłam czarną, krótką sukienkę i włożyłam ją na siebie. Siadłam na krześle przed lustrem, nałożyłam fluid na twarz, zrobiłam subtelne kreski eyelinerem na powiekach, pomalowałam rzęsy tuszem i pomalowałam usta czerwoną szminką. Rozprostowałam włosy i zaczesałam grzywkę do tyłu przypinając ją wsuwką. Nałożyłam czarne, 15 centymetrowe szpilki i wyszłam z pokoju. Wyszłam z domu i wsiadłam do Astona Martina, którego dostałam od rodziców na 24 urodziny. Dojechałam do redakcji pisma. Wysiadłam z samochodu i skierowałam się do recepcji, tam zostałam pokierowana na rozmowę z redaktorem głównym. 

- Witam panią. Proszę usiąść - powiedział dosyć młody mężczyzna. 

- Przyszłam na rozmowę kwalifikacyjną - wypaliłam bez sensu. 

- Wiem pani Taylor. Została pani przyjęta - odpowiedział podając mi kontrakt. - Podpisz tylko i po sprawie.

- Dobrze - powiedziałam podpisując dokument. 

- Pani Nino, zaczyna pani od jutra. Godzina 10:30 w tym samym pokoju. Czas na pierwszą sesję. - odpowiedział odbierając ode mnie dokumenty.

- Dobrze, do jutra - powiedziałam. 

Uśmiechnęłam się subtelnie. Wyszłam z redakcji i wróciłam do domu. Otworzyłam drzwi i byłam zaskoczona. Na kanapie siedział Michael. W czerwonej koszuli z pagonami, czarnych spodniach i fedorze na głowie. Uśmiechnęłam się i rzuciłam mu się na szyję. 

- Mikey - powiedziałam całując go czule. 

- Seksowna Nina - odpowiedział gładząc moje plecy - Wyglądasz przepięknie. 

- Jestem od dzisiaj fotomodelką. Muszę wyglądać pięknie - powiedziałam uśmiechając się. 

- Nina, jesteś fotomodelką? - zapytał zaskoczony.
- Mhm. - przytaknęłam.
- To tłumaczy twój piękny wygląd. Jesteś najpiękniejszą kobietą na ziemi - powiedział - I jesteś tylko moja - szepnął mi do ucha. 

- A Debbie ? - zamruczałam do jego ucha. 

- Chodź, porozmawiamy o tym . - powiedział wnosząc mnie do mojego pokoju .

- O czym kotku ? - zapytałam siadając na łóżku.

- O tym, że rozwiodłem się z Debbie - odpowiedział łapiąc mnie za dłoń. 

- Dlatego nie odzywałeś się do mnie trzy miesiące - powiedziałam uśmiechając się. 

- Tak, teraz mogę cię o to zapytać z czystym sercem - odpowiedział przyciągając mnie - Zostaniesz moją dziewczyną ?

- Boże Mike, nie wiem co powiedzieć - powiedziałam ze łzami w oczach. 

- To co czujesz - szepnął. 

- Tak, zostanę twoją dziewczyną - odpowiedziałam.

- Nina, to są najpiękniejsze słowa, które usłyszałem z twoich ust - powiedział całując mnie namiętnie. 

- Zaraz usłyszysz piękniejsze - usiadłam na kolanach - Kocham cię Michael. 

- Nina, ja ciebie bardziej - powiedział patrząc w moje błękitne oczy. 

- Nie prawda, ja ciebie bardziej - odpowiedziałam chichocząc. 

- Zostań moją żoną. - powiedział patrząc na mnie.

Zrobiło mi się słabo. Chyba na chwilę straciłam przytomność. Ocknęłam się na kanapie w salonie. Klęczał przy mnie Michael i Roger ze szklanką wody. Mama przyłożyła mi okład do czoła. 

- Nina, co się stało ? - zapytał Roger. 

- On - wskazałam na Michaela - Chyba mi się oświadczył. 

- CO?! - zapytali razem moi rodzice. 

- Ja tylko powiedziałam, żeby została moją żoną - odpowiedział zakłopotany Michael. 

- Masz pierścionek ? - zapytał Brian wchodząc do domu.

- No, nie. To była tylko pierwsza propozycja. - odpowiedział Mike zaskoczony. 

- Eeeeeeeeee, to co mi tu pieprzysz Nina. - wszyscy za wyjątkiem Michaela odeszli ode mnie. 

- No bo zostałam jego dziewczyną - powiedziałam uśmiechając się

- W takim razie pijemy - odpowiedział Roger przynosząc kieliszki. 

- Tato - powiedziałam siadając na kanapie. 

- Ja chyba podziękuję - odpowiedział Michael przysiadając się do mnie. 

- Jeżeli się ze mną nie napijesz, to nie oddam ci jej za żonę. - powiedział Roger patrząc na niego. 

- Myślę, że szklaneczka whiskey nie zaszkodzi - odpowiedział wtulając się we mnie. 

- Dobrze, zaraz przyniosę. - powiedział Brian podchodząc z Rogerem do barku. 

- Tylko mi się nie upij - ostrzegłam Michaela. 

- Muszę mieć jeszcze siłę na noc - powiedział śmiejąc się. 

Michael, Roger i Brian szybko znaleźli wspólny język, alkohol pomaga. Pomógł im do tego stopnia, że nie byli wstanie dojść do sypialni, a ja i moja mama nie mogłyśmy powstrzymać się od śmiechu. Pomogłam Michaelowi dojść do naszego pokoju i zasnęliśmy w swoich objęciach. W końcu mogłam z nim legalnie być i mówić że go kocham z czystym sercem. Zastanawiałam się tylko nad tym, czy nie zostawi mnie, po tym kiedy Debbie urodzi mu kolejne dziecko...